Αγαπάτε Αλλήλους, Αγαπάτε... ομοφυλοφίλους;

* Αναδημοσιευμένο από τις 7 Μαΐου στο BetweenCUT

Μετά από ένα μακροχρόνιο αγώνα κατά των οπισθοδρομικών θεσμών και της συντηρητικής παστα-φλόρας του νησιού έχουν ξεκινήσει να γίνονται τα πρώτα βήματα για την εγκαινίαση ενός σύμφωνου συμβίωσης. Το σύμφωνο συμβίωσης δεν απαιτεί και ιδιαίτερες συστάσεις. Ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη το έχει ενστερνιστεί, με το πολύπαθο νησί μας να το θεωρεί εώς πρότινος πυρηνική βόμβα.

Θετικότεροι των αποδεκτών εμφανίζονται οι ομάδες των ομοφυλοφίλων του νησιού, όπου έχουν αρχίσει να σιγοψιθυρίζουν στίχους ενθουσιασμού μετά τις τελευταίες εξελίξεις, έτσι και πάλι να ονειρεύονται μέρες με ωραίες, χωρίς σταγόνα  αμήχανίας στιγμές. «Επιτέλους, θα μπορέσω να αγκαλιάσω τον άντρα της ζωής στην μπροστά από το διοικητήριο και θα πω σε όλο τον κόσμο πόσο τον αγαπώ χωρίς να με νοιάζει πλέον τη σκέφτονται. Θα είμαστε νόμιμα οικογένεια.», αυτά τα λόγια ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου από τότε που ένας φίλος με άκουσε να μιλώ πρώτη φορά για το σύμφωνο συμβίωσης.

Τον ενθουσιασμό των ομοφυλοφίλων έχουν ενστερνιστεί και πολλοί προοδευτικοί κύκλοι και ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που θεωρούν τον θρησκευτικό γάμο σαν μια λανθασμένη διαδικασία που χρησιμοποιούν οι ανθρώποι για να δέσουν τον άλλο. Όπως λέει και ένας φίλος με άκρως μαρξιστική διάθεση: «Ο γάμος είναι μια προσπάθεια του ανθρώπου να αποκτήσει την ιδιοκτησία ενός άλλου ανθρώπου με την λογική του ανήκω και ανήκει με την έγκριση πάντα ενός φανταστικού πλάσματος που διαλέγει το σπίτι και τους υπαλλήλους του για να σφραγίσουν την έγκριση. Αν δεν είναι αυτό καπιταλισμός τότε τι είναι;» και κάπως έτσι καλοδέχεται την ιδέα της απαλλαγής της κοινωνίας από ένα θεσμό καθαρά θρησκευτικό που διχάζει ανθρώπους και αφήνει άλλους έξω.

Βέβαια στην σχετική δημοκρατία εν νήσο Κύπρο αν δεν το θέλει το παπαδαριό το «εργάκι δεν θα γίνει».  Νοιώθοντας την ασφυκτική πίεση των ημερών και τα αποτελέσματα που ενδέχεται να φέρει το σύμφωνο συμβίωσης η «φωνή του Θεού» στην Κύπρο έχει ξεκινήσει ένα αναπάντεχο πόλεμο με τους υποστηρικτές της νομοθεσίας και κυρίως τους ομοφυλόφιλους που θεωρούν άσωτους «ιούς». Στην πρώτη γραμμή μαζί τους και τα λεβεντο-παλλήκαρα του νεοναζισμού και των ιδεών του αδόλφου και τις εκ γενετής Ελληνοκεντρικής αντρικής βαρβαρίλλας που δεν τους νοιάζει να σαπίσουν στο ξύλο πέντε έξι ομοφυλόφιλους για το  «καλό του έθνους».

Παρά τις αντιθέσεις και τις εξάρσεις ρατσισμού από κάποιους ο νόμος προχωρά κανόνια και ίσως σύντομα να ζήσουμε στιγμές όπου όλοι οι άνθρωποι θα έχουν ίσα δικαιώματα και ευκαιρία στο όνειρο. Α και εσύ Ελληνίδα και Κύπρια μάνα που κλείνεις τα μάτια του παιδιού σου κάθε φορά που  βλέπεις στο δρόμο ομοφυλόφιλους αγκαλιά ή που σε δασκάλεψε ο παπάς της ενορίας σου να τους τα χώνεις γιατί είναι εκτρώματα της φύσης και θα σου σαλέψουν το παιδί, ένα να θυμάσαι. Το παιδί σου δεν θα γίνει ομοφυλόφιλο επειδή είναι της μόδας. Θα γίνει επειδή την φύση δεν μπορεί να την νικήσει ούτε ο Θεός σου.