Πάει πολλής
καιρός από την τελευταία φορά που μπήκα στην διαδικασία να γράψω κάτι
μεγαλύτερο από μια απλή κουβέντα στα κοινωνικά δίκτυα. Ο λόγος δεν ήταν τόσο το
πιεσμένο του χρόνου μου, όσο η απογοήτευση του που νοιώθει ένας άνθρωπος που
μιλά γνωρίζοντας ότι τα λόγια του θα παραμείνουν σταγόνα στον ωκεανό. Σήμερα όμως
δεν άντεξα και ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου, για να μοιραστώ το βάρος που έχω
στην ψυχή μου με τόσους άλλους που είναι εκεί έξω και απορούν.
Σήμερα, πήρε το
μάτι μου μια δημοσίευση ενός φίλου που μου θύμισε ένα από τα πιο επίκαιρα
-ίσως- γνωμικά, που αποδίδονται στον
Σωκράτη:
"Τα μεγάλα μυαλά μιλούν για Ιδέες, τα μεσαία
για Πράγματα, τα μικρά για άλλους"
Χωρίς να είμαι
σίγουρος για την ακριβή μετάφραση στη Νεοελληνική, το σημαντικότερο σημείο της δήλωσης
αυτής είναι ο διαχωρισμός που προσδίδει μεταξύ των τριών διαστάσεων της
ανθρώπινης σκέψης.
Όχι σε καμία περίπτωση Οι άνθρωποι δεν έχουν μεγάλα, μεσαία και μικρά μυαλά, διότι όλοι μας το ίδιο μέγεθος εγκεφάλου διαθέτουμε. Το αν θα αναλωθεί όμως σε μικρό-επίπεδο, μέσο-επίπεδο ή μακρό-επίπεδο είναι καθαρά υποκειμενική απόφαση.
Ίσως ένα ιδανικό
μοντέλο θα ήταν να μπορούμε να αντλήσουμε και από τα τρία επίπεδα ούτως ώστε να
εξηγήσουμε τον κόσμο και να ψάξουμε για προβλήματα και λύσεις.
Το κακό δυστυχώς
στις μέρες μας ξεκινά εκεί που ο άνθρωπος σταματά να ψάχνει μακριά για
απαντήσεις και επιμένει να εξηγεί το μίσος και την αγανάκτηση του μέσα από μικρο-γεγονότα και ανθρώπους που στο τέλος της ημέρας
είναι και αυτοί θύματα του σήμερα.
Διότι, δεν μπορείτε
να αναζητείτε τα αίτια της καύσης ενός βιβλίου από ένα νέο, όταν δεν γνωρίζετε
το βάθος και την ποιότητα τόσο του πολιτικού συστήματος (που του επέτρεψε να το
κάψει), όσο και του εκπαιδευτικού συστήματος(που του το έδωσε στο χέρι).
Γι' αυτό πριν
οραματιστείτε ένα καλύτερο κόσμο ή παραπονεθείτε για την κατάντια του
υφιστάμενου, μάθετε να αναζητάτε το πρόβλημα πιο μακριά από ανθρώπους και
γεγονότα.
Μια μέρα θα μας καλέσουν να λογοδοτήσουμε για εμάς και τα παιδιά μας και εμείς θα είμαστε απόντες. Όχι γιατί θα είμαστε μακριά , αλλά γιατί εμείς επιλέξαμε το μυαλό μας να μείνει κολλημένο σε μικρά πράγματα που απλά κρατούν την κοινωνία πνευματικά ‘ανάπηρη’ και ανήμπορη να ακολουθήσει και να αποτρέψει(ή να επιζητήσει) τις αλλαγές που κάποιος, κάπου κάποτε θα φέρει κοντά μας.
ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤE
υ.γ. κάποιος
σκιτσογράφος είπε πως: Ο κάθε ηλίθιος μπορεί να γράφει την άποψη του στο
διαδίκτυο ελεύθερα. Ας το εκμεταλλευτώ και εγώ που αντί για σκίτσα προτιμώ τα
λόγια :)
